Concept van het leven: Iedereen moet in een gebouw kunnen komen en zijn diensten kunnen gebruiken, zelfs als ze geen sterke benen of gezichtsvermogen hebben. Een toegankelijke plek is een locatie waar iedereen gemakkelijk naartoe kan, met name personen met een handicap. Dat betekent een gebouw dat door iedereen algemeen gebruikt kan worden en waarvan de ontwerp toelaat dat mensen, inclusief hen met andere soorten vaardigheden, er zonder moeite binnenkomen. Waar ik naar verwijz is het ontwerpen met het fysieke wereld in gedachten: rampten, liften en zelfs braillesymbolen voor mensen die visueel gehandicapt zijn.
Wanneer een gebouw onvriendelijk is — en ontoegankelijk, is het gewoon niet vriendelijk. Het wordt cruciaal dat niemand zich voelt alsof hij/zij als een wees leeft of wordt genegeerd. Dat is erg vervelend en kan bij sommige mensen leiden tot ernstige depressie of frustratie als je geen toegang hebt, ongeacht wat er staat. En net zo belangrijk, vragen wat de eisen zijn die moeten worden voldaan voor bouwwerken, helpt mensen, vooral die met een handicap. Door naar hun ideeën of suggesties te luisteren en er actie op te ondernemen, betekent dit dat de ruimtes toegankelijk zijn voor iedereen om ze te kunnen genieten.
Het is een vrij omvattende zaak om een toegankelijk gebouw te hebben. Ramen zijn een grote investering, maar ze zijn erg belangrijk; ze kunnen toegang bieden tot gebouwen die anders ontoegankelijk zouden zijn vanwege bijvoorbeeld traptreden bij de ingang. Deze mensen zullen het oversteken van zelfs een paar gebogen treden praktisch onmogelijk vinden zonder ramen. Lifts zijn vereist in hoge gebouwen, zodat mensen met beperkingen gemakkelijk en zonder problemen toegang hebben tot alle verdiepingen. De breedte van deuropeningen moet minimaal 86 cm zijn voor volledige rolstoeltoegang en andere hulpmiddelen. Dit omvat ook het ervoor zorgen dat toiletten gemakkelijk bereikbaar en functioneel zijn, zodat iedereen ze kan gebruiken (bijvoorbeeld normale deurgroottes, hogere wc-brilnen indien nodig, ruimte rond de wastafel etc.).
Volgens de wet moeten de gebouwen toegankelijk zijn, maar toegankelijkheid is meer dan alleen voldoen aan wettelijke eisen. Het betekent dat er geen belemmeringen zijn die voorkomen dat iedereen die komt en wil blijven tot het einde, dat kan doen. Hoe toegankelijker plaatsen worden, des te meer kunnen mensen met een handicap zelfstandig handelen — werken, naar school gaan of rondhangen in hun dichtstbijzijnde café. Het speelveld kan alleen uitgebreid worden als iedereen dezelfde kans heeft, en toegang staat centraal om dit te waarborgen.
Ze zijn zeer voordelig wanneer gebouwen en plaatsen toegankelijke wegen hebben om ze te bereiken. Misschien is het grootste voordeel dat niemand zich genegeerd hoeft te voelen. Wanneer mensen met een handicap naar dezelfde locaties gaan, heeft iedereen toegang en wordt iedereen meegenomen. Het maakt hen een deel van dat verhaal en iedereen kan zijn of haar eigen mening geven. Dit is ook beter voor iedereen — als je overal kunt lopen zonder je pijn te doen of overal buitengesloten te worden als iemand met een handicap, is dat inclusiever voor onze gemeenschap. Tenslotte garandeert het gelijke levenskansen voor mensen: zeker een goed ding en ongetwijfeld noodzakelijk in elke rechtvaardige samenleving.